Romana Şiir Katınca

Bilki sevda hakikat barındırmıyorsa zehir gibidir. Her içişinde intihar girişimi kadar günahkarsın. Ve sevmek yürekten yüreğe doğru yol alırsa hele birde doğru kişiyi sevmişse yürek. Tüm engeller aşıla aşıla Ferhatı Şirine götürmesini bilir."
.
.
 Okudukça yeniden başa sarıp tekrar okumaya başlıyorum aynı cümleleri.
Sonra bana doğru yaklaştı, yaklaştıkça içime bir heyecan sarıyordu. Onu düşleyerek o okuduğum satırlar adeta onu bana yaklaştırıyordu.
.

Ona dair gecenin birinde yazdığım şu şiir ruhumda yeniden filizleniyordu adeta... .
.
.
 Yağmuru seviyorum, toprak kokacaksa...
Bu şehri seviyorum, içinde olacaksa...
Kitapları seviyorum, onu anlatacaksa...
Gökyüzünü seviyorum, onun rengindeyse...
Onu seviyorum, onu seviyorum... .
.
Sonbaharda çiçeklerde açarmış
İnsan bir iken iki de olurmuş
Mutluluk bazende iki çift gözdeymiş
Ona vurulunca, dünya cennette olurmuş
Onu seviyorum, onu seviyorum." .
.
Ve size şu kadarını söylemek isterim... .
.
.
Ruhunu birine emanet etti mi insan ve o insan o emanete sahip çıkacak biriyse işte o anda gönül rahatlığıyla başını yastığa koyup masalsı düşlerle kapayabilir gözlerini..
. .
.

Open URL