"Şimdiki aklımla yeniden başa sarsaydım." Dediğinizi duyuyor gibiyim. Şimdi ki aklınızla tekrar başa sarmış olsanız dahi yeniden acı çekmeye başlayacaktınız, yeniden kıracaktınız, yeniden birileri zaafınızdan yararlanıp sizi kendinize bağlayacaktı.
Dolayıysa dilediğiniz kadar başa sarın yaşadığınız hep bir yerleriniz sızlayacak, kağıt kesikleriyle kanayacak bir yerleriniz, bunun yanında birileri hep en acı yerinizde ama böyle, şöyle diyerek zaafınızdan yararlanacak...
Bir kırıklıkla söylediğiniz "artık kimseye güvenmeyeceğim." Sözünü unutmuş bulunuyorsunuz. Karşılaştığınız ilk kişiyle tereddütsüz acı bir sonu yeni bir başlangıcı kutlamaya başlamışsınızdır.
Bu ne son olacak ne de ilk gel gitlerle şu anlık aklınızla dalga geçmeyi bırakın. Şu an aklınızla ne geçmişinize ne de geleceğinize yön verebilirsiniz. Şu anlık kararlarınız geçmişten tecrübe etmeyi öğretebilir ve unutturabilir. Bunun için şu anlık aklınızla başa sarmayı bırakmalısınız. Ve gelecekte "şimdiki aklım olsa" sözüne muhtaç olmamak için önlemlemlerinizi şu anda almayı bilmelisiniz.
Aksi halde kesikler daha çok acıtacak bir yerlerinizi, hem bir şeylerin farkına varmalısınız. Mesela sizi yarı yolda bırakıp başkasına giden birisi yeni bir yolda bulunmuş oluyor. Siz acınızla kan kaybederken, o yeni başlangıcını kutlamış bulunmaktadır. Kesiklerin daha da derinlenmesine izin vermeyin. Bir de zaafınızı kimseye belli ettirmeyin...