Nedense insan hep en çok sevilen olmak ister. Ebeveynler tarafından diğer kardeşlerden daha fazla, sevdiği kişinin gözünde en çok sevilen, hatta kişinin daha önce sevdiği kişilerden daha çok sevilmek ister. Bu insanı bir tercihe zorlamaktır. Düşünün neyi tercih edeceğinizi, kimi tercih edeceğinizi, kimlerle kıyaslanacağınızı... ve nerde vazgeçilen olacaksınız.
Güneydoğu Asyadaki büyük deprem sonrasında sulara kapılan bir anne gücü kesilince, 5 yaşındaki oğlunu bırakmak zorunda kalıyor.
Anne ve kucağındaki 20 aylık çocuk direniyor. Mucize eseri, sular çekilince 5 yaşındaki çocuğu da kocasıda ortaya çıkıyor.
Ve siz şimdi 5 yaşındaki çocuk olsaydınız. Böyle bir durumda anneniz sizi değilde diğer kardeşinizi tercih etseydi. Sizden vazgeçmesini nasıl hazmederdiniz? Acaba çoçuk ileri ki zamanlarda Sadece annem beni bıraktı mı diye kalacak?
Ruhu nasıl gelişecek? Ve çocuk bir tahta parçasına tutunarak kurtulmuştur. Acaba diyorum. Annesinin tercihi sevme duyusunu yitirisine sebep olacak mı?
Ertesi gün sular çekilince, aile evlerine dönmüşler. Sizce bu olay hem annenin hemde 5 yaşındaki çocuğun hep bir kabusu kalır mı?
Bir kere kolları çözülmüş bir annenin, ne anne affedebilir kendini, ne de çocuk affedebilir annesini.
Çok güvendiğimiz birinin ihaneti değil miydi? Bizi sulara bırakan, ve sonrasında bir tahta parçasına tutunmak isteyişimiz.. Kimse vazgeçilmez olmak istemezken hayat çoğu zaman hepimizi tercihlere sürüklüyor aslında... Kimse o anne olmak istemezken, kim annesinin tarafından sulara bırakılmayı tercih ederki...
Güneydoğu Asyadaki büyük deprem sonrasında sulara kapılan bir anne gücü kesilince, 5 yaşındaki oğlunu bırakmak zorunda kalıyor.
Anne ve kucağındaki 20 aylık çocuk direniyor. Mucize eseri, sular çekilince 5 yaşındaki çocuğu da kocasıda ortaya çıkıyor.
Ve siz şimdi 5 yaşındaki çocuk olsaydınız. Böyle bir durumda anneniz sizi değilde diğer kardeşinizi tercih etseydi. Sizden vazgeçmesini nasıl hazmederdiniz? Acaba çoçuk ileri ki zamanlarda Sadece annem beni bıraktı mı diye kalacak?
Ruhu nasıl gelişecek? Ve çocuk bir tahta parçasına tutunarak kurtulmuştur. Acaba diyorum. Annesinin tercihi sevme duyusunu yitirisine sebep olacak mı?
Ertesi gün sular çekilince, aile evlerine dönmüşler. Sizce bu olay hem annenin hemde 5 yaşındaki çocuğun hep bir kabusu kalır mı?
Bir kere kolları çözülmüş bir annenin, ne anne affedebilir kendini, ne de çocuk affedebilir annesini.
Çok güvendiğimiz birinin ihaneti değil miydi? Bizi sulara bırakan, ve sonrasında bir tahta parçasına tutunmak isteyişimiz.. Kimse vazgeçilmez olmak istemezken hayat çoğu zaman hepimizi tercihlere sürüklüyor aslında... Kimse o anne olmak istemezken, kim annesinin tarafından sulara bırakılmayı tercih ederki...