Gönüle Bir Haber

Bir haber düşer gönlüne için geçer içinden... 

Bir yangın sarar bedenini hangi derde divanesin...

Sevdasına vurulduğun yolun yarısındayken bir haber gelir durduğun yerde öylece kalırsın...

Geriye aşık gönüle sus demek kalır, içinde ölene dur demek... Yüreğini mezar eylemek... Ve yolun yarısındayken, ömrüne koca yükü bindirmek... İşin acı tarafı insanın içinden sevmesi kaçıyor. Vurulduğu sevdasına kırıldığıyla kalıyor...

Aşık olanın derdi mi biter? İçine gömdüğü sevdasına hançer saplar... Bir mezar taşır içinden onu bile rahata erdirmez... Bir sevdadır tutturulur... Kaldığı o yolun yarısında ölüm ile bucalatır. Ne laf dinletebilir, ne de buna sus denilebilir...

Ve gönüle dert mi sorulur. Ancak dersin ki; söyle gönül neydi çaren? İçinden bir ses yükselir. Bu ses tanıdıktır. Ve derki: "Gidene geri gel mi denilir"  Ama cümleler kurmayın! Yoksa bütün yakarışlara inat içinden bir haykırış daha "Aşık olmuş bülbüle hiç sus mu denilir."