Farid Farjad Gittin Şiiri

Gittin ..... gelmelerinde gizli gidişlerin varmış aslında fark edememişim uçsuz buçaksız sandıgımız bu yol aslında dar bir sokaktan başka birşey değilmiş..... yan yana gelemeden,elinin sıcaklığı yüreğime işlemeden,gözlerin maviliğinde boğulmadan gittin... ne çabuk yoruldun oysaki... ben senin avuçunun içindeki yollarda kayboldum. kader çizgileri derlerdi,haklılarmış... benim kaderim ellerinde çiziliymiş... sen en çıkmaz yolummuşsun meger. ben seni bulmaya çalıştıkça kaybetmişim..... umarsız bir hastalık gibi yayılırken bedenime.. seni bir giz gibi susuşlarımda saklamışım...... kelimler yardım etmediğinde sana derdimi anlatmaya,bogazımdan bir düğüm çıkarmışım... sonra susamadım hiç..... sensizlikle konuştum ona dokundum. yagmurlu günlerin ıslaklıgını sensiz yaşadım... hani haberin olursa diye gözyaşlarımdan sensiz bu kadar aciz olduğumu görme diye hep yağmurlarda ağladım... aslındda gözyaşlarımın yanagımda yaptıgı yolu gör istedim o yoldan bi gün sende geç istedim, bir gün uyandığında sol yanın yansın istedim..... kilitler vurdum gel deyişlerime paslı kaldım sensizlik sagınağından, anlatamadım kimseler,sen gitmeyenimdin. bana benden çok yakın bildiğim... oysa sen gittin... yokluğuna gebe her geceler her güneş batışında senszilik dogurdu... ben sensizlikten eksildim,yok oldum günden güne... herkesi sıgdırdığın kalbine bir benlik yer açamadın sadece... sen gittin... ben yoklugumu varlığına armagan ettim' giderken bastıgın topraklara gelişler ektim tek mevsim yaşadım ayrılığı HEP YAĞMUR HEP SONBAHAR... SENSİZ CİNNETLER BİRİKTİRİP YOKLUGUNUN YARATTIĞI KAOSLA SAVAŞTIM.. bir gün aralayacağını bilseydim kapımı,bu savaşın kahramanı ben çıkardım.. ama sen ... ama sen gittin... sen gidince bu şehir ,dar geldi bana dünya, misafir saydım kendime kendimi.. geç oldu artık.. bende kendimde çok duramadım GİTTİM.....