Heft Reng'ten Satırlar 7

Sanırım insan, aynı göğün altında buluştuğu için, aynı topraklara ayak bastığı için, aynı pınarlardan su içtiği için ve daha bir çok şey için kendisinden çok herkes için eyleme geçme gücünü bulmalı kendinde. Doğrusu insan zindanından dışarıya adım atmadığı sürece kendini hep mahkum olarak görür. İyiliğe, dünyaya ve insana dair her şeyde umudunu yitirmiş bulur. Aslında insanın umudu var etme süreci kendisine yaptığı bir iyilik olarak görülebilir.

-------------------@heft_reng-----------------

Düşümüz kadar var kuramadığımız düşler kadar yokuz. Eksik olan cümleler değil sadece eksiklik koca bir sessizliğe sürüklemiş bizi... Hapsolduğumuz yalnızlığımızda bucalarken bir kaç ritimle telafi ediyoruz onca anıları...

--------------------@heft_reng----------------

Tesadüflerin tüm güzelliklerde buluşacağına inanıyorum. Sadece o güzelliklerde kendimize bir pay çıkarmayı bilelim.

Kuşlar uçuşa dursun, hayatın kısalığını fırsat bilelim.

-------------------@heft_reng-----------------

Odanın baş köşesinde raflara dizili kitaplarla bakışıyoruz, mutlu değiliz... Mutlu olamıyoruz... Küflenmiş bir yastığın dostluğuna sığınırken, kitapların feryadına karşılık verememek biraz incitiyor tabi. Ama insanlar da böyle değil mi? Kırıldığımız anlarda, bakıştığımız insanlara en çok sığınmak isterken uzak kalışımız değil mi? Bizi kendi içimizde paslı bir yalnızlığa sürükleyen... Ha küflenmiş bir yastığın dostluğu, ha içimizde biriktirdiğimiz paslı yalnızlığımız ne fark eder.

-------------------@heft_reng----------------

Süslediğim her hayalin sonuna bir kabus ekliyorum. Bu da benim gerçek hayat anlayışım...

-------------------@heft_reng---------------

Aslında hayatın hepimize öğrettiği bir gerçektir. "Sadece düş kurarsanız düş kırıklığı yaşarsınız." Ama işte bu gerçeği göz ardı ediyoruz. Çünkü bazı zamanlar sadece düş kurmakla yetinebiliyoruz. O boşluğu doldurmak için sonuçların iyi ya da kötü olması o an için önemli değildir. 

------------------@heft_reng-----------------

Çaresizliği kimsesiz bir çocuktan öğrendim. Ama o çaresizlikle mücadelesinde kazandı. Kimsesizliğine rağmen dört elle yaşama tutundu. Ve şimdi daha güçlü ve hep güçlü olacak. Ahmed Arif'in değişiyle "bir tek başak tanesi bile dargın kalmayacak." Yeterki insan dik durmayı bilsin. Omuzundaki yükünü taşıyabilsin.

-------------------@heft_reng----------------

Karanlık hiçliği andırsa da hiç olmuyor. Karanlık sadece gözlerimizin önüne bir sınır çekiyor.

Hiçlik ise o sınırı hayallerimizin önüne koyuyor...

------------------@heft_reng----------------

Ne kadar kırılırsanız kırılın, insan hep birine sığınma ihtiyacı duyuyor. İşin kötü tarafı elimizi attığımız her dal sağlam çıkmıyor...

-------------------@heft_reng---------------

Bir rüzgar ıssız ruhumu esip savuruyor ve ben korlarımda daha da yanmaya başlıyorum. Kızgınlığım burdan geliyor. Ne kadar ıssız bir ruha sahip olsanızda insanlar bir rüzgar gibi kor ateşlerini üzerinize estirmeyi ihmal etmeyecekler...

-------------------@heft_reng---------------

İnsan;

Hevesleriyle kötülükler işleyen zalim insan 

Ölmeyecek hırsıyla güç elde etmeye çalışan insan 

Yeryüzünü yıkıp sonunu getiren insan 

Bencilce herşeye sahip olmak isteyen insan

Bir gün mutlaka kaybedecektir.

-------------------@heft_reng----------------